Onze adviesgroep – met mensen die van weinig geld moeten rondkomen – vindt vijf keer per jaar plaats in een buurthuis in de wijk Pottenberg in Maastricht. In Pottenberg wonen meer mensen die van lagere inkomens moeten rondkomen dan in andere Maastrichtse wijken. Er is meer armoede, de werkloosheid is relatief hoog en relatief veel bewoners zijn afhankelijk van een uitkering.
Als onderzoekers noemen we dit een ‘wijk met een lagere sociaaleconomische positie’. Een andere term die tegenwoordig veel gebruikt wordt, bijvoorbeeld ook door beleidsmakers en professionals, is een ‘kwetsbare wijk’. Maar wat vinden de mensen die er wonen zelf? Hoe willen zij dat hun wijk genoemd wordt?
We leggen acht verschillende termen voor aan onze adviesgroepleden: armere wijk, wijk met een lagere sociaaleconomische positie, kwetsbare wijk, aandachtswijk, achterstandswijk, achtergestelde wijk, lagere inkomenswijk en krachtwijk. Bijna allemaal worden ze binnen een paar tellen afgeschoten.
Wijk met een lagere sociaaleconomische positie is natuurlijk te lang en te ingewikkeld; te veel onderzoekstaal. Door arme wijk, achterstandswijk, achtergestelde wijk en lage inkomenswijk “krijg je gelijk een stempel opgedrukt”. Het is generaliserend en stigmatiserend. Zo’n stigmatiserende stempel kan er ook voor zorgen dat de wijk nog verder verloedert, aldus de adviesgroepleden. Niemand wil daar meer wonen, dus komen er vooral mensen met heel weinig geld heen; die niet anders kunnen.
Kwetsbare wijk en krachtwijk wordt iets beter gevonden. Het is wat minder negatief. Hoewel niemand in de zaal het prettig vindt om kwetsbaar genoemd te worden. Deze termen worden ook “vaag” en “onduidelijk” genoemd door de aanwezige adviesgroepleden. Je kunt kwetsbaar of krachtig zijn om veel verschillende redenen. Wat wordt hier eigenlijk bedoeld? En er wordt zelfs een risico gezien van een wijk kwetsbaar noemen. Zorgt dit niet voor meer criminaliteit? Omdat er blijkbaar veel kwetsbare mensen wonen, waar je bijvoorbeeld makkelijk in kan breken?
Er is één term waar de hele groep wél positief over is: aandachtswijk. Het is niet stigmatiserend, het is positief en het is veilig. Het fijne aan deze term vinden ze ook dat het niet alleen over de mensen gaat die er wonen, maar ook over wat er moet gebeuren. Er is namelijk meer aandacht nodig op allerlei vlakken. Meer veiligheid, meer groen, betere huizen en meer hulp voor de mensen die er wonen. “Misschien komt er door het aandachtswijk te noemen wel meer geld voor de wijk vanuit de gemeente.”
We vragen ook nog of ze zelf een betere term weten, maar dat is niet zo. De term aandachtswijk vinden ze het beste.
Na de bijeenkomst ruimen we op, wassen we af, schuiven de stoelen en tafels weer zoals ze stonden en we sluiten het buurthuis af. Voor de laatste keer. Niet omdat onze adviesgroep stopt, maar omdat het buurthuis en alle panden er omheen gesloopt zullen worden. Er is dus aandacht voor het verbeteren van deze wijk. Toch zijn er onder de adviesgroepleden ook zorgen dat er niet weer zo’n gezellige plek voor in de plaats komt, waar mensen voor weinig geld kunnen samenkomen.
Blog door Gera Nagelhout
(deze blog verscheen ook op adviesgroepmaastricht.wordpress.com)